Lubię mieć swoje życie pod kontrolą. Poczucie panowania nad życiem dają mi kolejne punkty skreślane z listy zadań, kolejny odhaczony element na liście większych celów, ale także codzienne drobiazgi takie jak wytrwanie w postanowieniu niejedzenia słodyczy czy realizacja kolejnego treningu.
By trzymać życie w ryzach, planuję z dość dużym wyprzedzeniem. Zdaję sobie sprawę z tego, że część planów nie zostanie zrealizowana przez nowe okoliczności, wypadki przy pracy i rzeczy, których nie mogłam przewidzieć. Jednak nie byłabym w stanie całkowicie zdać się na los. Ten typ tak ma. Pozostaje mieć nadzieję, że przejdzie mi z wiekiem. Choć patrząc na efekty takiego podejścia nie mam powodów, by je zmieniać. Konsekwentnie udaje mi się ? z mniejszymi, a częściej z większymi przeszkodami ? realizować założone cele. Lubię swoje nieidealne życie, a zdaję sobie sprawę, że to ogromny komfort móc tak powiedzieć.
Mój (nie)typowy dzień
6:00
Po pierwszym pełnym tygodniu, który wytrwałam w postanowieniu porannego wstawania, poczułam się znacznie bardziej dorosła, niż w momencie odbioru dowodu osobistego 5 lat temu. Jeszcze kilka miesięcy temu wydawało mi się to niemożliwe. Kategoryzowałam siebie jako śpiocha nieuleczalnego, którego poczucie szczęścia jest wprost proporcjonalne do czasu przeznaczanego na sen. W pewnym momencie doba okazała się za krótka i poranne wstawanie było jedynym, co mogło pomóc w realizowaniu zadań założonych na dany dzień. Pomogło.
Pierwszą rzeczą, jaką robię po przebudzeniu jest przemarsz do kuchni po szklankę (300 ml) wody z cytryną, łyżeczką miodu i imbirem (opcjonalnie: mięta, limonka). Następnie poświęcam maksymalnie 10 minut na poranny trening ciała i ducha ;). Czasami po prostu siedzę po turecku na środku pokoju, czasami włączę prosty trening pilates na YT, a innym razem tabatę, by się rozbudzić. Zdarzają się też dni, kiedy od razu po przebudzeniu muszę przejść do kolejnego punktu programu.
Kolejnym punktem programu jest śniadanie białkowo ? tłuszczowe z dodatkiem węglowodanów złożonych. Moje standardowe produkty śniadaniowe to:
- Jajka
- Awokado
- Świeże warzywa
- Chleb czystoziarnisty
6:30 ? 8:00
Niezależnie od dalszego ciągu dnia ten czas poświęcam na pracę przy konferencji. To dobry moment, by odpowiedzieć na maile i wysłać ważne wiadomości. Zauważyłam, że odpowiedzi na maile uzyskuję w najkrótszym czasie, jeśli wysyłam je właśnie w tych godzinach ? zapewne dzięki temu, że taka wiadomość znajdzie się na szczycie skrzynki odbiorcy.
8:00 ? 12:00
Bywają dni, kiedy na uczelni przesiaduję od rana do wieczora, ale też takie, w których nie mam ani jednych zajęć. 4 h to uśredniona liczba czasu spędzanego na uczelni ? na szczęście nie muszę uwzględniać czasu na dojazdy, ponieważ mieszkam 5 minut piechotą od mojego wydziału. Selekcjonuję również wykłady, w których uczestniczę ? jeśli jakieś z nieobowiązkowych mnie nie interesują, po prostu na nie nie idę (na szczęście na studiach magisterskich znacznie więcej przedmiotów jest bezpośrednio związanych z żywieniem). Zdarzają się też nudne wykłady obowiązkowe i wówczas w miarę możliwości, pracuję.
12: 00 ? 15:00
Dla odmiany, po uczelni: praca. Czasami są to spotkania, innym razem wykonywanie konkretnych zadań, a czasami po prostu spędzanie kilkudziesięciu minut z telefonem przyklejonym do ucha tylko po to, by usłyszeć, że Pan Prezes nie ma czasu porozmawiać. W pracy odpowiadam za różne rzeczy, ale tygodniowe zadania są określane na spotkaniach. Tworzę listę i wykreślam jedno po drugim, dopisując te, które spływają na maila w kolejnych dniach ;).
15:00 ? 16:30
Próbowaliśmy zrobić sobie rodzinne zdjęcie ukazujące nasze sielskie życie w trakcie popołudniowej sjesty…
… Mina Figi mówi sama za siebie.
90 minut na gotowanie (często nie tylko obiadu, ale również pozostałych posiłków na kolejny dzień), sprzątanie i spędzenie czasu z Łukaszem. Czasami tylko na spędzenie czasu z Łukaszem, bo obiad z wczoraj, bo lodówka pusta, bo po prostu mi się nie chce! Zazwyczaj jestem przygotowana na tą ostatnią ewentualność i w zamrażarce przechowuję domowe dania instant. Przydałby się wpis dla fanów mrożenia?
16:30 ? 17:00
Kolejna porcja odpisywania na maile, próby nawiązania kontaktu telefonicznego, na którym mi zależy, a gdy czas pozwoli ? 20 minut drzemki.
17:00 ? 19:00
Prace nad blogiem. Czas na przygotowanie nowego wpisu, zdjęć, odpowiadanie na Wasze maile i komentarze. 2 h dziennie (niestety nie każdego dnia), to zdecydowanie za mało na to, by blog był aktualizowany tak często i z taką jakością, jakbym sobie tego życzyła. Wnioski są proste: z któregoś obowiązku należy zrezygnować. Przyglądajcie się rozwojowi sytuacji J.
19:00 ? 20:00
Trening!
20:00 ? 21:30
Ciąg dalszy pracy. Najczęściej w tych godzinach angażuję się w pomoc Fundacji Bo Ja Kocham Psy.
21:30 ? ?
Czas bez komputera, spędzony z Łukaszem, Figą, książką, i kubkiem herbaty.
Po wyjątkowo ciężkim dniu, kiedy jedyne na co mam ochotę to wyłączenie myślenia, komputer wraca do łask i rozpieszcza mnie najgłupszymi filmami na YT, jakie jestem w stanie znaleźć.
Nie łykam wymówek, czyli moja organizacja czasu
Nie mam pojęcia, co ja sobie myślałam, wpisując tytuł tego wpisu na listę planowanych postów. Chyba pozytywna afirmacja poszła o krok za daleko, skoro już w okolicach opisu godziny 8:00 okazało się, że przedstawienie mojego typowego dnia jest zadaniem niemożliwym, bo takowy nie istnieje. Każdy dzień mojego życia różni się od poprzedniego.
Fakt ? od poniedziałku do piątku wstaję o 6:00 (w sobotę o 7:00, a w niedzielę nawet nie włączając budzika około 8:00). Staram się przygotowywać do snu przed 23, by o 23:00 leżeć już w łóżku. Jeśli idę spać po północy, cały dzień czuje się zmęczona i mam problemy z koncentracją. Poranne wstawanie wymusiło zmianę trybu życia, porzucenie przesiadywania przy komputerze do rana. Odnoszę wrażenie, że bycie sową również sobie wmówiłam, bo najbardziej efektywna jestem wtedy, gdy czas od 6:30 do 12:00 mogę przeznaczyć na pracę.
Główną osią, wokół której kręci się cała reszta, jest uczelnia: bywają tygodnie, w trakcie których pojawiam się na uczelni kilka razy, a zdarzają się takie wypełnione zajęciami od rana do wieczora. To zajęcia na uczelni (i częstotliwość zaliczeń) dyktują rytm pozostałych obowiązków. Mam to szczęście, że pracuję w głównej mierze zdalnie (choć praca przy organizowaniu konferencji wymusza dość częste spotkania i wizyty w biurze), więc wykonywanie zadań mogę dowolnie osadzać w czasie. Aktualnie, na dwa tygodnie przed konferencją, praca przy tym wydarzeniu zajmuje większość mojego dnia.
Trenuję cztery razy w tygodniu ? dwa razy siłowo z trenerem personalnym i dwa razy biegając w plenerze. Treningi personalne dostosowuję do zajęć na uczelni, a biegam o dowolnej (aktualnie wolnej) porze wcześniej zaplanowanego dnia.
W tak zwanym międzyczasie odpowiadam na maile, komentarze na blogu, Facebooku, Instagramie i grupie na Facebooku i czytam inne blogi. Najczęściej przeznaczam na to czas spędzany w autobusie, tramwaju czy przerwie w zajęciach na uczelni.
Soboty poświęcam na pracę nad blogiem, realizację zaległych zadań do pracy lub na samorozwój ? naukę, uczestnictwo w szkoleniach i konferencjach. Dbam o to, by jedynym niedzielnym obowiązkiem było przygotowanie wpisu Jaki lajf, taki stajl, ale zdarza się, że te dzień poświęcam na naukę przed kolokwium czy (dla odmiany) na pracę. Nie mylcie pracy zdalnej z freelancingiem ? jestem zatrudniona w firmie i moje działania nie zależą od mojej oceny sytuacji. Zadania przydziela mi Szef lub Koordynator projektu, a nienormowany czas pracy okazał się być znacznie mniej korzystnym rozwiązaniem, niż wydawał mi się w momencie podpisywania umowy.
Mimo totalnego zróżnicowania w harmonogramie dnia, nie mam problemu z dotrzymywaniem deadlinów, wywiązywaniem się ze swoich obowiązków czy realizowaniem założonych celów. Zdarza mi się za to zapomnieć o przyjmowaniu leków, co było sporym utrudnieniem w erze stosowania tabletek antykoncepcyjnych ;).
Moja organizacja czasu
Po kilku latach prób wypracowałam sobie świetnie działający system zarządzania czasem. Po raz kolejny okazało się, że najprostsze rozwiązania są najlepsze. Bazę mojej organizacji czasu stanowią
- Kalendarz Google, w którym umieszczam zajęcia na uczelni, spotkania, wizyty u lekarzy i inne wydarzenia, które po prostu muszą się odbyć, a ja nie mogę o nich zapomnieć
- Mały notesik (a czasem kartka A4) do zapisywania listy zadań na konkretny dzień; gdy zadań jest bardzo dużo, używam kolorowych zakreślaczy, by uporządkować je tematycznie
- Tabelka z widokiem całego miesiąca, w której zaznaczam planowane posty na bloga oraz zaliczenia, prezentacje i egzaminy na uczelni
Nieregularnie, aczkolwiek bardzo chętnie używam:
- Organizera Aliny ? to pierwszy kalendarz, który w pełni wykorzystuje, bo od tradycyjnych kalendarzy różni się brakiem dat; to właściciel organizera wpisuje daty w poszczególnych rubrykach, dzięki czemu mogę wykorzystywać organizer, gdy aktualny tydzień tego wymaga, ale też zrobić nawet miesięczną przerwę, gdy w danym okresie lepiej sprawdzą się zwykłe kartki a4, bo zadań jest tak dużo
Większości moich działań i podejmowanych decyzji przyświeca kilka podpunktów spisanych w notatniku w Nowy Rok. To lista dużych celów, które jasno wyznaczają kierunek mojego rozwoju. Oprócz planów na konkretny rok, stworzyłam kiedyś listę rzeczy, które chciałabym osiągnąć/zrealizować przed 25 rokiem życia. Lubię do niej wracać i widzieć, że już teraz mogę odhaczyć większość podpunktów.
Aktualizacja Listopad 2017: zobaczcie jak bardzo zmieniło się moje podejście. I do tej listy, i do życia. Opisałam to ze szczegółami w artykule o wnioskach przy 25-tych urodzinach.
wow… przeczytałam od początku do końca i … dużo tego! trzymam kciuki, aby po tej konferencji tempo trochę zwolniło, a Ty miała moment na złapanie oddechu :):)
Tak właśnie będzie. A oddech złapię tak głęboki, że aż się zachłysnę ogromem nowych możliwości! 😀
Domowe dania instant mnie zainteresowały bardzo bardzo baaaaaaaaardzo 🙂
Wezmę się za obfotografowanie i opisanie! 🙂 To takie banaliki, ale mam wrażenie, że proste dania lubicie najbardziej 😉
Jestem fanką mrożenia 😀 i dań instant. Co do łykania, nie łykam od dawna.
Tak domowe dania instant, to jest to;) chyba też muszę spisać swój typowy dzień bo ostatnio mam wrażenie że gdzieś mi ucieka czas;) szczególnie po ostatniej metamorfozie uznałam że jestem źle zorganizowana, bo przy małym wydaje mi się że nie mam na nic czasu a tu przy dwójce dzieci widać można wiele….Jak zawsze jestem zachwycona Twoimi zdolnościami organizacji 😉 Pozdrawiam 😉
A czy po odstawieniu tabletek przeszły Ci migreny?
Niestety nie. Ale są zdecydowanie mniej dokuczliwe, niż w trakcie łykania. Trudno wyrokować na ile odstawienie tabletek przyczyniło się do zmniejszenia częstotliwości ataków, bo wprowadziłam wiele zmian na raz :).
Nie łykam, używam Nova Ringa 😉 Jak łykałam, miałam różne skutki uboczne (głównie siadało na psychikę), z ringiem wszystko spoko.
A ja rozważam powrót do łykania. Na wizytę jestem umówiona, zobaczę co mi lekarz podpowie.
Rozsądny, zaufany endokrynolog to skarb, a wg mnie jednocześnie święty Graal bo bardzo ciężko trafić na kogoś, kto nie podchodzi do pacjentek szablonowo/ nie jest „przywiązany” (w różny sposób) do jednego preparatu i przepisuje go taśmowo wszystkim.
A ja łykam od roku, są to moje pierwsze tabletki, absolutnie nie odczuwam żadnych skutków ubocznych, zaczynając od przytycia, zatrzymania wody, cellulitu, spadku libido, złego samopoczucia itd… Najprawdopodobniej mam bardzo duże szczęście, że mój ginekolog tak wstrzelił się w tabletki.
Absolutnie nie neguję akcji, bardzo fajny pomysł, myślę, że zainteresuję się nim bliżej planowania rodziny – bo na tą chwilę, nie ukrywam, tak jest mi i wygodnie i bez skutków ubocznych…
No i super! 🙂 U mnie problemy były pewnie spotęgowane tym, że brałam te tabletki nieprzerwanie przez niemal 10 lat (zostały wprowadzone tak wcześnie przez moją chorobę, jako środek leczniczy).
Spodobało mi się też to, że akcja nie krytykuje tabletek wprost, a raczej przypomina o tym, że są inne warte rozważenia formy antykoncepcji 🙂
Szkoda tylko, że trzeba zachować wzmożone poczucie czujności przy „wchłanianiu” wiedzy z akcji, która jest prowadzona przez producenta plastrów Lisvy 😉
Producent (jak słusznie zauważyłaś, Gedeon Richter) i produkt stoją z boku, a w zasadzie jeszcze dalej :).
Trzeba jednak mieć na uwadze, że plastry antykoncepcyjne to nadal terapia hormonalna i decyzję o jej podjęciu trzeba konsultować z lekarzem. To są bardzo złożone sprawy, a i same preparaty różnią się między sobą :). Są plastry lepsze od tabletek, ale też niektóre tabletki są lepsze od niektórych plastrów.
Akcja ma na celu pokazanie, że jest coś poza najpopularniejszymi tabletkami i pod tą ideą podpisuję się w 100%. Ale poczucie czujności również plasuje się na poziomie 100 %, więc nie bój nic – nie będę próbowała wcisnąć żadnego kitu :).
Zazdroszczę organizacji dnia i nauczenia się wstawać rano i wcześniej chodzić spać. Ja niestety mam z tym problem i bardzo lubię sobie pospać.. Najgorsze jest to, że tak rano – 6:00 – czuję się nieprzytomna.
Jeśli chodzi o akcję i łykanie – od 5 lat jestem w związku i tylko przez rok używałam antykoncepcyjnych plastrów, które okazały się porażką. Jakoś można żyć bez antykoncepcji i słuchać swojego ciała.
Mi wychodzi 😉
Uwielbiam Twoją kotkę !
Całe życie czułam się nieprzytomna o 6:00! Pierwsze dni były męką, bo nie umiałam zasnąć wystarczająco szybko, ale teraz cieszę się, że przebrnęłam przez ciężki okres :).
A co do antykoncepcji – u mnie aktualnie żadne dawki hormonów nie wchodzą w grę, więc plastrów również nie mogę stosować. Dlaczego więc zaangażowałam się w akcję? Nie po to, żeby promować jakąkolwiek formę antykoncepcji samą w sobie, ale żeby zwiększyć świadomość na temat tego, że jest dużo alternatywnych dla tabletek metod :). Plastry są na pewno znacznie wygodniejsze – nie trzeba pamiętać o regularnym stosowaniu, ale trzeba za to pamiętać, że to nadal antykoncepcja hormonalna. Dlatego bardzo ważne, by była dobrana indywidualnie przez doświadczonego, zaangażowanego w konkretny przypadek endokrynologa. A niestety takich ze świecą szukać :(.
Figa macha łapką i pozdrawia! 🙂
Ojezu! Ty jesteś w moim wieku albo młodsza!? :O Po ogarnianiu życia nigdy bym nie pomyślała, serio.
Łukasz na zdjęciu (jedynym, jakie widziałam, bom tu względnie nowa) wygląda jak Zakościelny! A mina kota na focie sielskiego życia nieziemska <3
za pół roku kończę 24! 🙂
Czyli młodsza… Życie nigdy nie przestanie mnie zaskakiwać 😀
Boże jaka ja stara jestem 😀 mało być, jaka Ty młoda jesteś 😉 Imponująca ilość zadań i przygotowanie. Co do tabletek ja łykam, plastry mnie denerwowały :/
Muszę chyba zainwestować w jakieś wypełniacze do zmarszczek, skoro wszyscy szacujecie u mnie starszy wiek… ;D
Ja już dawno zamieniłam tabletki na plastry, ale z powodów autoagresji muszę z nich zrezygnować i w ogóle z antykoncepcji hormonalnej ;/ teraz szukam rozwiązań niehormonalnych.
Monika czy Twoje zajęcia na siłowni kontroluje trener,dodatkowo płacisz za tę usługłę?
2 razy w tygodniu korzystam z usługi trenera personalnego w studio treningu personalnego – nie przychodzą tam inne osoby, niż te, które mają umówiony trening z jednym z pracujących tam trenerów. Jest to usługa płatna, płaci się za godzinę treningu. Można przychodzić na treningi parami i wówczas płaci się pół na pół :).
W bardzo fajną akcję się włączyłaś 🙂 Jestem jak najbardziej ZA!!
Imponująco wygląda Twój „przeciętny” dzień, trzeba brać przykład…
P.s. Czyli naprawdę uważasz, że bycie sową nie jest wrodzone i można się tego oduczyć? Chciałabym wstawać o 6-6:30, ale nie wyobrażam sobie tego… nie wiem jak tego dokonać!
P.s.2 Jestem tu świeżakiem, ale zadomowiłam się od razu. Poczułam tę łódzką krew 😀 i fajnie patrzeć na lokalsa. Pozdrawiam!! 🙂
PS. Jestem przekonana. Długo wydawało mi się, że jestem sową i to najlepszy moment na pracę, naukę itd., a dopiero teraz widzę, jak duża korzyść płynie z tego, że nie odkłada się realizacji obowiązków na koniec dnia. Dzięki temu, teraz przesunął się „środek ciężkośći” mojej doby i wieczorem mogę po prostu odpocząć, poświęcić czas na przyjemności i nie stresować się tym, ile jeszcze zostało mi do zrobienia. A jeśli chodzi o to jak to zrobić – chyba po prostu trzeba się pozmuszać przez tydzień, może trochę dłużej, do wczesnego wstawania i braku drzemki w ciągu dnia – w pewnym momencie około 22/23 zaczyna się odczuwać zmęczenie, kładzie się do łóżka i zasypia od razu. Poranne wstawanie (i tym samym redukcja stresu przed snem) pomogło mi rozprawić się z problemami z zasypianiem 🙂… Czytaj więcej »
Wizja chodzenia spać o 23 mnie jakoś przeraża 😀 (no dobra, wstawanie o 6 rano tak samo budzi we mnie lęk). Ale muszę coś ze sobą zrobić. Pozmuszam się przez ten tydzień-dwa, mam nadzieję, że poskutkuje!! Jak byłam na etacie i praca od 8 była koniecznością to rzeczywiście czułam, że najbardziej wydajna jestem od rana.
A ja mam pytanie z innej beczki, ale jestem przekonana ze wiele osob zainteresuje 🙂
Kisiel i budyn. Dawno nie mialam gotowego budyniu w reku i po przeczytaniu skladu zaciekawilo mnie, ze cukier dodaje sie samodzielnie. Teraz pytanie: czy taki budyn na mleku 0,5% bez cukru warto jesc? Jestem na zdrowej diecie w kierunku redukcji, wiec zastanawiam sie nad jakoscia takiego deseru w diecie.
Budyń i kisiel zawierają m.in. sztuczne substancje zagęszczające, które z pewnością nie należą do substancji zdrowych :). Czy jest to najgorsze zło? Też nie. Ale z pewnością nie można traktować tych produktów jako zdrowej przekąski.
Fajny, intensywny dzień! Okazuje się, że znów coś nas łączy- prowadzimy podobne, zapracowane życia 😀 Praca, uczelnia, nauka, blogi, treningi 🙂 Ale ja na przykład Kota nie mam 🙂
Nie wierzę, że każdy dzień jest tak idealnie zaplanowany, nic nie wchodzi w grę psując harmonogram. Dobrze, że plany zwykle się sprawdzają, lecz w tego rodzaju wytrwałość zwyczajnie nie wierzę.
W akapicie o organizacji czasu wyraźnie napisałam, że nie każdy dzień tak wygląda. Opis jest uśredniony na podstawie wszystkich 5 dni tygodnia ;). Faktem jest, że od 6:30 do 21:00 każdy mój dzień (od poniedziałku do piątku) jest w 100% zagospodarowany i zaplanowany z czego codziennie 1,5 h poświęcam na obowiązki domowe i co drugi dzień około 2 h na trening. Poszczególne dni różnią się jedynie kolejnością wykonywania zadań – zależnie od spotkań, wizyt w siedzibie firmy, zajęć na uczelni, egzaminów itp.
Mam nadzieję, że niedługo będę mogła sobie pozwolić na znacznie mniej wypełniony grafik 🙂
Mimo wszystko trudno wszystkiego dopilnować. Może po prostu nie przywiązuje uwagi tak do goniącego czasu? Czy to źle?
Absolutnie, to nie „źle” 🙂 ja jedynie ustosunkowałam się do Twojego komentarza w najmniejszym stopniu nie krytykując innego podejścia do zarządzania czasem
Bardzo lubię wpisy „godzina po godzinie” 😉 Ostatnio mój dzień jest równie intensywny. Połączenie pracy, uczelni i bloga to nie lada wyzwanie. Pocieszam się tym, że za miesiąc oddaję mój projekt inżynierski, potem już „tylko” obrona i egzamin. Uwielbiam wstawać i pracować rano, co niestety wiąże się z tym, że o 23-ciej już przysypiam 😉
Powżanie zastawiam się nad ostawieniem tabletek, więc jesli będziesz jeszcze pisac kiedyś o antykoncepcji, to chętnie poczytam. Pozdrawiam 🙂